Pośpiech

   Pięknie za oknami.
      Świeci słońce,
      wieje wiatr.
   Tłum przepychających się ludzi,
      wszyscy się spieszą -
      przepychają, popychają -
      w efekcie czego przeklinają -
      nie mogą się nigdzie dostać.
   I w tym wszystkim stoję samotnie -
      zagubiona ja.
   Ja się nie spieszę,
      nie pędzę - mam czas.
   Ludzi nie rozumiem -
      w końcu po co się spieszyć.
      Co ma nadejść-
      i tak nadejdzie.
   Śmierć dopadnie każdego z nas -
                      więc po co gonić czas?